Bekijk hier tentoonstelling details
Wat verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk in Amsterdam met het actuele vraagstuk van migratie? Deze vraag bracht Kunstenaar Sarah van Sonsbeeck op de verweving van de Oude Kerk met de zee. Vroeger was de kerk niet alleen een van de weinige publieke, overdekte plekken waar zeilen en netten konden worden hersteld en zeehelden begraven werden. Ook werd het tongewelf met scheepstimmertechnieken vervaardigd als een omgekeerde romp van een boot. Een gedeelte van het kerkgebouw heeft dan ook niet voor niets de traditionele benaming ‘het schip’. In de kerk zijn zelfs fragmenten van beschilderingen te vinden die ook op zeemanstatoeages voorkwamen.
In 2012 maakte Van Sonsbeeck haar Anti Drone Tent uit reddingsdekens, een materiaal gebruikt om het lichaam warm te houden en waaronder men onzichtbaar wordt voor drones. De actualiteit rondom vluchtelingen heeft de betekenis van de gouden Mylar deken beduidend veranderd. Regelmatig tonen mediabeelden vluchtelingen verpakt in goud, als geabstraheerde vormen, na een verschrikkelijke overtocht op zee. Juist op dit gouden, beschermende materiaal, zowel opzichtig als flinterdun, wilde Van Sonsbeeck reflecteren in de Oude Kerk, een eeuwenoud gebouw dat van origine ook een bescherming en behuizing biedt.
Sarah van Sonsbeeck (1976) studeerde architectuur aan de TU Delft (MA) en deed een bachelor visuele kunst aan de Gerrit Rietveld Academie. Van 2008 tot 2009 was ze een van de residenten van de Rijksacademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam. Haar werk was onder andere te zien in galerie Annet Gelink, Amsterdam (2017 & 2013); de Nederlandsche Bank, Amsterdam (2013); Boijmans van Beuningen, Rotterdam (2013); Van Abbemuseum, Eindhoven (2012); Museum Abteiberg, Mönchengladbach (2011); De Paviljoens, Almere (2009) en Stedelijk Museum, Amsterdam (2009).