Minne Kersten: There’s Always Another Twist

Op drie cirkelvormige schermen zijn 16 mm-films te zien waarin objecten zoals stoelen, tafels en trappen langzaam loskomen uit hun omgeving en gewichtloos door de ruimte lijken te zweven. In samenwerking met geluidsontwerper Jacob Oostra maakte Kersten een compositie van veldopnames van de Oude Kerk, die de films met elkaar verbindt en de gelaagdheid van de plek onthult – alsof verschillende tijden tegelijk hoorbaar zijn. Door op 16 mm te filmen, zet Kersten een fysieke vertraging in. Het analoge beeld, met zijn korrel en textuur, legt bloot dat er in die overgang tussen licht en duisternis meer schuilt dan op het eerste gezicht waarneembaar is. Wanneer halverwege de middag de duisternis valt, omdat de kerk onverlicht blijft, verschuift onze waarneming. In plaats van angst of dreiging roept het donker nu ontvankelijkheid op – ruimte voor andere verhalen en manieren van kijken.

In de Collegekamer draait een vier meter hoge wenteltrap langzaam om haar eigen as. Kersten baseerde de sculptuur op de spiraalvormige trappen van de Oude Kerk. De draaiende trap wordt hier zelf een bewegend beeld. In films symboliseert de spiraaltrap vaak psychologische spanning of eindeloze herhaling – een beweging tussen angst en verlangen, afdaling en opstijging.

In There’s Always Another Twist verkent Minne Kersten hoe religieuze architectuur en mythes net als vroege filmtechnieken gebruikmaken van visuele illusies en effecten zoals visioenen en hallucinaties om een andere werkelijkheid op te roepen. De installatie onderzoekt hoe architectuur getekend wordt door gebeurtenissen die zich daarbinnen afspelen en door wie erin leven, hoe ruimtes en interieurelementen zoals een raam of trap een symbolische betekenis hebben in literatuur en films zoals we een zwarte kat met ongeluk associëren of een uil met wijsheid. 

Ook in het interieur van de Oude Kerk zie je verbeeldingen van mystieke verhalen zoals in de houtsnijwerken van de koorbanken waarin gezichten veranderen in bladmotieven of dieren, en op de gewelfschilderingen zie je engelen en andere magische figuren. Op vergelijkbare wijze zochten negentiende-eeuwse uitvinders van de film – met de toverlantaarn en het fantasmagorie-theater – naar manieren om met licht en beweging spookachtige verschijningen tot leven te wekken. In de Oude Kerk herneemt Minne Kersten deze techniek.

Tijdens de looptijd van de tentoonstelling organiseren we een uitgebreid publieksprogramma met een artist talk (op 22 maart), een filmavond i.s.m. Eye Filmmuseum, concerten, workshops en rondleidingen. Bekijk het programma hier. 

Minne Kersten is uitgenodigd nieuw werk te maken voor de zijruimtes van de Oude Kerk. Het nodigt bezoekers uit op een andere manier de ruimte te verkennen. 

Minne Kersten (1993) woont en werkt afwisselend in Amsterdam en Parijs. Haar werk omvat installaties, video, sculptuur en schilderkunst. Haar werk wordt internationaal tentoongesteld onder meer in: CAPC Musée d‘art Contemporain de Bordeaux (FR, 2024), Glasgow International, (UK, 2024), Bonnefanten Museum (NL, 2023), 16e Biennale van Lyon, (FR, 2022). In 2022 ontving ze de Volkskrant Beeldende Kunst Publieksprijs en werd ze genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst. Ze nam deel aan residenties bij De Ateliers, Amsterdam (NL), Triangle-Astérides, Marseille (FR) en Cité Internationale des Arts, Parijs (FR). Ze wordt vertegenwoordigd door Annet Gelink Gallery in Amsterdam. 

There's Always Another Twist wordt ondersteund door het Pauwhof Fonds en Outset Nederland.