
Bekijk hier tentoonstelling details
Uitgangspunt voor Minne Kersten vormt de spiraaltrap van de Oude Kerk—een visueel én psychologisch motief dat fungeert als symbool voor tijd, herinnering en ruimtelijke waarneming. Voor haar symboliseert deze trap een psychologische en architectonische dubbelzinnigheid: een draaikolk, een val, een op- en neergang. Kersten onderzoekt hoe (religieuze) architectuur en vroege filmtechnologieën onze verbeelding van geesten en hallucinaties hebben gevormd. In een serie dromerige ‘vignetten’ verspreid over de zijruimtes van de kerk worden bezoekers meegenomen in een gelaagde, hallucinerende ruimte-ervaring waarin donkerte niet de afwezigheid van licht is, maar een aanwezige substantie.
Minne Kersten (1993) is een Nederlandse beeldend kunstenaar die woont en werkt in Amsterdam en Parijs. Ze werkt met installaties, video’s, sculpturen en schilderijen. Haar werk draait om het creëren van fictieve werelden waarin architectuur, herinnering en emotie samenkomen. Ze onderzoekt hoe ruimtes – met name interieurs – dragers kunnen zijn van persoonlijke of collectieve ervaringen, en hoe ze getekend raken door verlies, trauma of vergankelijkheid. Haar werk is tentoongesteld in onder andere het Bonnefanten Museum, Annet Gelink Gallery en CAPC Musée d’Art Contemporain Bordeaux. Ze gebruikt architectuur als een metafoor voor mentale toestanden en onderzoekt hoe ruimtes herinneringen en verhalen kunnen vasthouden.